نقاب 

حماسه عشق

همت افغان

خواستگار های یلدا

وطنم پاره ی تنم

این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست

این خاک چه زیباست ولی خاک وطن نیست
آن کشور نو آن وطــــن دانش و صنعت
هرگز به دل انگیــــــــــزی افغان کهن نیست
در پیکر گلهای ننگرهار 
عطری است که در نافه ی آهوی ختن نیست
آواره ام و خسته و سرگشته و حیران
هرجا که روم هیچ کجا خانه من نیست
آوارگی وخانه به دوشی چه بلایی ست
دردی است که همتاش در این دیر کهن نیست
من بهر که خوانم غزل سعدی و حافظ
در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست
هرکس که زند طعنه به افغانی و افغان
بی شبهه که مغزش به سر و روح به تن نیست
پاریس قشنگ است ولی نیست چو کابل
لندن به دلاویزی هرات کهن نیست
هر چند که سرسبز بود دامنه آلپ
چون دامن شمالی پر از چین وشکن نیست
این کوه بلند است ولی نیست هندو کوش
این شهرعظیم است ولی شهرغریب است
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست